Astrid in Thailand
Door: Astrid
Blijf op de hoogte en volg Astrid
07 September 2009 | Thailand, Bangkok
Vluchtschema
CI 066 11 september. Amsterdam - Bangkok met China Airlines 14.45 - 06.40 uur (het is in Bankkok 5 uur later)
De Voorbereidingen:
Nieuw pasport gekocht, en mijn oude gaat met mijn mooie stempels de papiervernietiger van de gemeente in.
Aangeschafte boeken: Capitol reisgids en de trilogie van Stieg Larssen
Voor Frank nieuwe Teva's gekocht. Schande, hij loopt al weken op die dingen met sokken erin! Heel fout. Hij heeft een ontstoken teen waar een gedeelte van de nagel van is weggehaald. Hij kan niets anders aan.
Ook ik had nog een kwaaltje, een wortelkanaal ontsteking dus een dikke wang. Het stond niet charmant. O ja, ik ben niet bijgelovig, ik stap op 11-09 rustig in het vliegtuig.
Ik heb geen illusies: de Thai vinden Europeanen lomp, lelijk met grote voeten en een grote neus. Voor die blanke huid doen ze alles, van whitening crème tot het bedekt houden van hun huid in de zon.
Ik pas me aan en doe mijn slippers uit voor wats (tempels), supermarkten en internetcafe's.
Aankomst in Bangkok
Alles komt samen in dit moment. De drukte, de geur van Azië, de smog, de belofte van de reis, m'n jetlag, de bloemenslinger die ik omgehangen krijg. Ik knijp mezelf om er zeker van te zijn dat ik niet droom. Ik ben echt in Thailand. Tijdens de visumafgifte lijkt het alsof er van iedereen een foto wordt gemaakt. Later blijkt dat ze op zo'n manier je temperatuur opmeten. Ik ben koortsvrij. In het hotel wil ik maar een ding, de straat op, Bangkok in. We lopen verdwaasd door Chinatown. Ik heb altijd heimwee naar China. Er zijn markten, tempels, exotische kruidenwinkels en véél koopwaar op straat. Ik heb een déjà vu. De volgende ochtend staan de dames van de bloemenslinger in het hotel, met foto. Of ik de foto wil kopen, leuk souvenir. Hij kost 3 euro. Ik heb hem gekocht en thuis gelijk verstopt.
Ik herinner me onze eerste keer in India. Moe van de reis slenteren we door de vieze straten. Frank ziet een brood liggen. Altijd als hij een brood ziet liggen, krijgt hij honger. Daar kan hij niets aan doen. Hij koopt het brood. Het is een gesneden brood wat er sponsachtig uitziet. Zo smaakt het ook. Het kost 12 eurocent en dat is nog te veel. Even later ziet hij weer zo'n brood liggen. Ook dat brood wil hij kopen. Hij zou wel eens honger kunnen krijgen en dan kan hij in de hele vakantie nergens zo'n lekker brood vinden. Ik verbied hem dat te doen. Pure geldverspilling. Ik win en we zijn boos op elkaar. Een dag later zie ik dat "heerlijke" brood in de afvalbak liggen. Hoezo was het toch niet zo lekker? Frank mompelt iets van dat het brood wel erg snel oud is geworden...
Het verhaal krijgt z'n vervolg in Bangkok. We zijn in een supermarkt die 24 uur per dag open is gedurende 7 dagen per week. 7/11, de plaats van my moment of glorie. Ik zie weer zo'n brood liggen. Ik pak het en vraag aan Frank: "kopen? Het kost 48 eurocent’’. Ik ben heel royaal. Nee zegt hij, ik hoef het niet, het is niet lekker. Ik heb ervan geleerd.
We hebben Wat Po bezocht, de oudste tempel van de stad met de gigantische liggende Boeddha. Ook hebben we het Koninklijk Paleis bezocht. In alle wats (tempels) en paleizen geld een kledingcode. Ondanks de hitte moest ik een lange broek dragen en een shirt met mouwen. Sandalen mochten aan in de paleizen.
Bangkok bezat vroeger een stelsel van kanalen waar de drijvende markten en huizen waren. De meeste kanalen zijn net zoals de grachten in Amsterdam gedempt. Ik heb een tocht gemaakt over de overgebleven kanalen (klongs). Met wat fantasie kan ik me de drijvende stad van het voormalige Siam voorstellen. Het was heerlijk in de wind in de open boot. Ik heb 5 grote varanen gezien. Er werd een stop gemaakt om de meervallen te voeren. Wat een enge grote vissen met snorharen zijn dat toch.
Er word een fietstocht georganiseerd door het onbekende Bangkok, waarbij je door smalle straatjes, langs tempels en plantages fietst. Alle toeristen zijn bijna verplicht zo'n fietstocht te maken. In de rest van de vakantie wordt gelukkig niet meer gefietst! Ik zou op de het échte straatleven ervaren met bijpassende hitte. Na de fietstocht ben ik zeker aan een massage toe. De fietstocht was leuk, de hitte overweldigend. 22 kilometer door straten, steegjes en door een overdekte markt.
Het verkeer is zo anders. Men is beleefd, gunt een ander voorrang. Er komen, mede door de geringe snelheid waarin het verkeer zich voortbeweegt, weinig ongelukken voor. Er wordt alleen getoeterd in noodsituaties. De Thai glimlacht voortdurend. Het is een masker. De Thai lijkt een extra zintuig te hebben om niet tegen iets of iemand aan te botsen. Met mijn aankomst in het land heb ik dit extra zintuig ook. Kan ik het meenemen?
Op de dag van aankomst werd mij duidelijk dat de reisleiding geen zin had in reizigers die dutjes wilden doen. Het was van: zo, je kan je verfrissen in je hotelkamer en dan ga je mee lunchen. Vanmiddag mag je een paar uur bijkomen, liever niet slapen, daar wordt je alleen maar moe van. Vanavond gaan we met een boot weg dan heb je verkoeling en eten. Ik heb me op de dag van aankomst 's middags al laten masseren in plaats van slapen. Het klopt. Na de massage, lekker eten en dan eindelijk een nacht in bed slapen ben ik weer als nieuw.
Na een overvloedig diner gaan we naar een show. Het is in de stijl van Josephine Baker, en is adembenemend om te zien. Prachtige kostuums, snelle afwisseling van decors, mooie playback en prachtige mensen. Na de show zie ik de acteurs is het echt. Niet iedereen ie even goed gelukt. De meeste mooie vrouwen die we zien zijn van de 3e sekse, zij waren vroeger mannen.
De show in een woord: LEKKER.
Moesson
Eindelijk na 3 dagen zonder regen, barste de bui los. Het was een echte moesson compleet met windstoten.
Ayutthaya - Tak
De bus rijdt langs de buitenwijken van Bangkok (10 miljoen inwoners). Er worden in hoog tempo nieuwe wijken gebouwd. Ik zie een krottenwijk. De reisleider verteld dat het geen krotten zijn. Daar wonen wel mensen, maar niet echt. Er wonen bouwvakkers, dat is handig dat ze zo dicht bij hun werk wonen. Ze hebben geen geld om ergens anders te wonen. Maar het zijn geen krotten, want nadat de wijk gereed is worden de krotten daar weggehaald. Dit is in Thailand de manier tegen dit soort zaken aan te kijken. Ik ben op weg naar de oude hoofdstad van Siam, Ayutthaya, met vele tempels. Bezoek het zomerpaleis van de koning, Bang Pa-in. Vervolgens verder naar het plaatsje Tak met haar avondmarkt.
In Tak, spreek uit: Taak, was niets te doen. Het is echt zo'n doorgangsplaatsje. Een strip (snelweg) met aan beide kanten huizen. Van de avondmarkt heb ik niets gezien, daar was ik te laat voor.
Dag 6 woensdag 16 september Lampang - Chiang Mai
Bezoek aan de lokale markt van Lampang en dan door naar Chiang Mai, de 'Roos van het Noorden'. Een levendige stad omringd door mooie groene heuvels, het woongebied van de bergstammen.
Gisterenavond naar een Kanthoke diner geweest met dans en optredens. Eten uit kleine schaaltjes aan lage tafeltjes. Heerlijk eten. Ze weten wel hoe ze het aan moeten pakken. Omdat het nooit lukt om zolang op de grond te kunnen zitten is er onder de tafel ruimte voor je benen, dus als het ware zit je verzonken te eten. en Daarna met z'n allen twee wensballonnen opgelaten; een voor de vrouwen en een voor de mannen. Daar doe je al je zorgen in en dan laat je ze in de lucht verdwijnen.
BANG, HEEL ERG BANG
Ik ben zo bang geweest. Alles in mij zei dat ik het niet moest doen. Ik kon wel honderd redenen verzinnen om het niet te doen. Zowel principieel als dat het ook niet slim is om te doen. Ik heb het gedaan en ik heb mijn trofee. Het is een foto. Het is zo stoer! Ik ben de tijgerkooi ingegaan waar drie! een- jarige tijgers lagen. Ze waren los zonder hek of wat dan ook tussen hen en mij. Mijn hart ging tekeer. Ik ben naast de tijger gaan zitten. Ik heb hem geaaid. Het moest nog een keer over en nog een keer. Ik ben een kwartier in die kooi gebleven en was blij dat ik heel buiten stond. De tijgers hadden net gegeten maar niet van mij en slapen 16 uur per etmaal. Om geld binnen te halen mogen toeristen de kooi in. Hun trainers maken gebruik van hun siësta.
Bezoek aan Doi Suthep tempel, met schitterend uitzicht over de vallei.
Dat is een mooie wat (tempel) met een monnik die tegen betaling een gebed voor je uitspreekt. Hij besprenkeld mij werd met gezegend water. Het is een groot commercieel feest. Na deze doop mochten de vrouwen tegen betaling door z’n assistent een katoenen bandje om laten doen. Een monnik raakt nooit vrouwen aan. Dit alles moest op mijn knieën gebeuren, want je mag nooit boven de monnik uitkomen.
Markt
Altijd is een lokale markt weer leuk. Ik kan daar van allerlei rommel kopen voor bijna geen geld. Ook heb ik 2 vissersbroeken gescoord voor 2 euro per stuk. Het is geen gezicht. Deze broek is in 1 maat te krijgen en wordt om je heen geslagen en vastgezet met een band. Ik gebruik hem in tempels waar ze mijn blote knieën niet op prijs stellen. In een parasol-shop (onderdeel van een excursie) heb ik mijn tribal op de broek laten naschilderen. Zo heb ik bijgedragen aan de economie hier. Die broeken heb ik thuis nog eens goed beken. Bij de recycling in Nederland zullen ze wel gek hebben opgekeken. Ook de vier! broeken van Frank heb ik dezelfde weg laten gaan
Vandaag was de eerste koelere dag. Het heeft de hele ochtend geregend. In de bergen blijven de regenwolken lang hangen.
De groet hier is de wai. Net zoals in India en Nepal breng je je handen bij elkaar onder je gezicht en zeggen de dames Sawadikaa. De heren zeggen Sawadikrab.
Mijn geboortedagkleur is groen, dat wist ik niet, ik hou meer van blauw en zwart. De dag van de week waarop je geboren bent bepaald die kleur. Dus Marina en Eva, jullie kleur is ook groen, sorry. Onze geboortedag Boeddha is de staande met het zwarte bakje in z'n handen. Zoe, jij hebt het goed getroffen, je kleur is paars en je hebt de Boeddha die een beschermengel heeft. Ach Frank, hij heeft de liggende Boeddha, klopt wel, maar wat een pech, zijn kleur is roze. Om eraan te wennen heeft hij een roze waaier gekocht. Na de vakantie wordt het roze shirtjes bestellen. In Nederland kennen we vooral de zittende mediterende Boeddha, die is van Donderdag.
Maandag = geel / Dinsdag = roze / Woensdag = groen / Donderdag = oranje /
Vrijdag = blauw / Zaterdag = paars / Zondag = rood.
Aantal malen laten masseren: 5.
Flight of the Gibbon
Vandaag ga ik de jungle in. Ik wordt eerst in een soort van bergbeklimmers geval gehesen. Helm op en dan aan touwen van platform naar platform over de boomtoppen. Het is heel leuk zo hoog te vliegen. Kicken.
Aantal malen laten masseren: bijna 6. Het is avond en de spieren moeten los worden gemaakt.
Chiang Mai
In het dorpje Sankaempaeng ga ik de mooiste zijde zien. Het is prachtig maar ik koop niets.
Ik ga een junglesafari maken op de rug van een olifant. Natuurlijk ga ik weer op de olifant. Die olifanten waren heel leuk. Er waren 11 jongere olifanten met hun mahoet (olifantenjongen). Elke mahoet heeft zijn eigen olifant. Ze groeien samen op. Ik liep tussen de olifanten tussen de 2 en 10 jaar. Ik heb zonder zadel of een 5 jaar oude olifant gereden. Dat was heel leuk. Ik zat er helemaal alleen op. Ik heb wel de mahoet in de gaten gehouden. Het ging allemaal goed en ik ben niet vertrapt. Daarna moest ik lopend met de kudde olifanten mee naar de tribune om een demonstratie te bekijken. Ik voelde me nietig tussen deze kolossen. Toen ik dacht dat ze me allemaal gepasseerd waren stond er opeens een hele grote olifant op me te wachten tot ik opzij ging. Poeh, poeh. De demonstratie was wel aardig. Dertien in het dozijn, commercieel. De rit op de olifant van een uur erg saai en hobbelig. Ik reed over platgetrapte paden in de olifantenfile. Ik werd met de ossenwagen zonder vering terug naar het kamp gereden. Van de eigenaar mocht ik op de bok. De ossen kenden de route. Daarna op een bamboevlot op de rivier. Overal op de oever stonden olifanten. Het is wonderlijk mooi.
Fang - Chiang Rai
Via een mooie route naar Chiang Rai en het gebied van de Gouden Driehoek. Hier wonen nog vele traditionele bergstammen waaronder de Akha en de Yao.
Ik hoop dat ik de miljoenste bezoekster ben. Ik heb al gelezen dat zij daar verstopt een generator hebben zodat ze TV kunnen kijken. Die bergstammen doen niet aan bezoekers tellen, jammer hoor. Ik merkte wel dat ik niet de 1e was, maar werd hartelijk ontvangen door de bewoners. Een 46 jarige vrouw nodigde me uit in haar huis. Ze liet me al haar sierraden zien. Die wegen bij elkaar 4 kilo. De gewoonte is via de achterdeur weer te verdwijnen. Uiteraard ben ik met haar op de foto geweest. Ik ben toerist die trofeeën spaart. De vloer van de woning is van aarde, het eten wordt in een vliegenkast bewaard en gekookt wordt er op hout. Het dak is van rijststro waar de rook van het koken langs gaat. Deze afzuiginstallatie werkt niet 100%. Het was benauwd. Dit dorpje heeft een kerk en de kerk verbied de winkelopenstelling op zondag. Het is in dit dorp goed gebruik geen fooi te geven, maar iets van hun producten te kopen. Er stonden zo'n 20 stalletjes met allerlei spullen waar ik hebberig van werd. Vooral van kralen krijg ik iets hebberigs. Het schoot door me heen dat vroeger de ontdekkingsreizigers kralen als ruilmiddel meenamen. Nu brengen wij als toeristen geld om kralen te kopen maar die worden op zondag NIET verkocht! Er gebeurde geen wonder. De markt bleef dicht. De reisleider wist een dorp waar wij dames onze kooplust konden bevredigen. Dat is gelukt. Met een tas vol troep vervolgde ik mijn reis.
Per boot vaar ik over de Mekong naar het beruchte opiumgebied.
De reis gaat verder naar een eiland van Laos. Een vlaggetje op mijn kaart erbij. Voor 40 eurocent kan ik een tijdelijk verblijf stempel kopen. Helemaal legaal is het niet. Het is voldoende om in Laos te kunnen shoppen. Ik heb voor de komende jaren voldoende tijgerbalsem.
Een liter benzine kost 70 eurocent.
Rijst wordt bemest met rotte bladen, koeien, kippen- en mensenmest.
Luxe was het verblijf in het ressort in the middle of nowhere. de kamer was groot, het bad enorm. Het eten zalig. Het eten in Thailand is super lekker. Helaas, het eist z'n tol, nauwelijks bewegen, ontbijten en 2 maal per dag warm eten.... 3 maal daags verse ananas, watermeloen, gebakken banaan, kleine banaantjes, super lekker eten, niet te spicy. Noedelsoep om te zoenen en supermarkten die de lekkerste dingen verkopen voor weinig geld. Het is een culinair paradijs en ik lust bijna alles. Bier is Thailand is lekker evenals de ijskoffie. De busboy verkoopt onderweg voor weinig geld gekoelde drankjes.
Ik vind een weegschaal ergens onderweg . Het kost 2 eurocent om te wegen. Zal ik het doen? Ik ga op het apparaat staan. Hij geeft 0,00 aan. Dat is mooi. Frank maakt een einde aan mijn gepeins. De meter begint te lopen en loopt door. Dat is schrikken. Ik ben net rijkelijk ontbeten, mijn schoenen en kleding zijn aan ik heb een tas om mijn nek en bovendien zou ik wel eens moeten kunnen plassen. Dat kan zeker wel 3 kilo schelen. Niemand geloofd me. Frank weegt ALTIJD 10 kilo meer dan ik. Dat altijd sluit alle andere opties uit. Hij denkt minder aangekomen te zijn dan ik. Of ik zijn tas even wel vasthouden, dan kan hij zich wegen. Het is 10 kilo verschil.
Nan - Kampaenget
Het plaatsje Phrae is een nog onontdekt stadje Zou ik de eerste zijn die daar komt? Er zijn teakhouten huizen en een prachtige tempel uit de 12de eeuw, de wat Luang. In de omgeving wonen de Meo en zijn oude zijdeweverijen. Vanochtend vertrokken naar Nan. Naar een wat geweest, die nog niet af is: Helemaal wit en de enige wat met als thema de hel. Om kippenvel van te krijgen. Heel apart. Vanmiddag gereden door de bergen. Ik dacht dat moessonregens om een bepaalde tijd kwamen. Dat is niet zo. Ze komen op elk moment van de dag, soms kort, soms de hele dag. Maar weinig echt last van gehad. Ik vind die regen wel lekker, want het is warm genoeg.
Kampaenget - River Kwai
Bezoek aan de brug over de River Kwai, het kleine museum en de erebegraafplaats van Kanchanaburi. Ik ga een treinrit dwars door de jungle over de dodenspoorlijn maken. Wat mij betreft een verplicht nummer.
Ik ben er geweest en ben er stil van. In de trein zijn Thaise toeristen en schooljeugd. Het is bloedheet. Ik probeer koel te blijven door cool te kijken. Het lukt niet, zweet loopt in straaltjes langs mijn gezicht. Het kerkhof met graven van Nederlanders die zijn omgekomen. Peinzend loop ik langs de graven met bekende namen. In het museum is een bielsnagel voor elke 500 doden. Het zijn er veel. Ik ben er stil van.
Voederen van apen, voederen van schildpadden,voederen van olifanten, voederen van meervallen en voederen van monniken.
De reisleider vroeg of ik heel vroeg op wilde staan. Ik kon dan voor 70 eurocent een voedselpakket kopen om aan de monniken te geven. Jongens van 20 jaar worden 3 maanden monnik. Om aan eten te komen moeten zij voor 7 uur klaar zijn met het ontvangen van eten. De bevolking schenkt graag aan deze jonge jongens. Ze genieten een groot respect omdat zij zich aan 228 regels moeten houden. Ze mogen geen vrouwen aanraken. Op blote voeten lopen zij door de straten met een kom en een paraplu, want het regende. Daar mag jij je donatie inleggen met gebogen hoofd. Vervolgens dien jij je met je handen in de wai groet op je knieën te laten zakken. Dat heb ik geoefend. Om 6.30 uur wordt een lokpakket op het tafeltje voor het hotel gelegd. Als snel komt daar de eerste monnik aan. Na hem komen meer monniken op hun blote voeten aan. Ik offer, ga op mijn knieën en wat een geluk, de 3 monniken spreken een mooi gebed uit. Het is te hopen dat de foto's goed gelukt zijn.
Omgeving Hua Hin
In de ochtend bezoek aan de grootste drijvende markt van Thailand, waar honderden bootjes samenkomen met allerlei handelswaar en exotisch fruit. De drijvende markt is een toeristische attractie. Ook de Thai uit het hele land komen daar een kijkje nemen. Op de markt verkopen ze bananen die met een korst van kokos in de olie gebakken zijn. Lekker.
Aantal malen laten masseren: 8
Masseren hoort bij de Thaise cultuur. Je kan kiezen uit 2 soorten, de Thaise massage, het zogenaamde resetten en de olie massage
Een gewone Thaise massage duurt 2 uur. Met een zijden of katoenen pyjama aan. De masseuse komt erbij op de matras en cirkelt gedurende 1 of 2 uur om en over je heen. De masseuse was de ene keer je voeten de andere keer niet. De massage begint dan met een voet. Vervolgens drukt ze met haar vingers, handpalm, elleboog, knieën en voeten op alle drukpunten. Die punten zitten overal, er is geen plek waar ze niet zitten. Na het linker been eindeloos bedrukt te hebben wordt deze toegedekt en wordt het rechterbeen onder handen genomen. Dan komt de truc van het uitrekken. Per keer groei ik een millimeter. Ondertussen doe ik een spelletje. Dat lukt niet altijd omdat ik wordt geblinddoekt. Gerelaxt moet er worden. Ik probeer de leeftijd van de masseuse te raden. Ik kijk naar haar bezige handen. Van mij wordt verwacht dat ik mijn ogen sluit en mij relax. Zij vraagt dan "Are you okay?" Ik bevestig dat. Ik ga rustig door met kijken, het is mijn lijf. Na een paar keer is de dame eraan gewend en begint het kletsen. Waar kom ik vandaan, hoe oud ben je, hoeveel etc. Ik kan steeds beter leeftijden raden. Tip: kijk naar de nek, daar zitten de jaarringen. Na mijn benen is mijn rug aan de beurt. Heel prettig. Zij vinden meestal wel een spier die iets in de knoop zit. Ze merken niet dat ik me al heel vaak heb laten masseren. De ene gaat op je staan, de volgende kruipt over je heen en de 3e doet een truc. Ze laat zien hoe soepel ze me heeft gemaakt en vouwt een zwaantje van me. Trots roept ze een collega en laat zien wat ze met me kan. Ze weten niet dat ik heel soepel ben en dat ook zonder masseren ze me alle kanten op kunnen vouwen. Dan zijn nog je armen, gezicht en hoofd aan de beurt. Als herboren kom ik uit de massage. Alleen mijn kapsel, een ware plaag is het. Alweer heb ik een bad hair day.
Er zijn verschillende masseuses. De ene raffelt het af, de volgende masseert de binnenkant van je oren, een ander beantwoord een SMS berichtje en soms zijn ze zo zichtbaar vermoeid dat ik mijn gene afkoop met een te grote fooi. De omstandigheden zijn verschillend, van chique salons tot een dun matrasje afgeschermd met gordijnen midden op de markt waar ook de locals komen en op het strand. In een open tent waar 7 matrassen naast elkaar liggen. Soms lijkt de salon een complete hoerenkast waar de masseuses in de etalage zitten. Na een aantal malen aan de bazin gevraagd te hebben of het echt wel een Thaise massage betreft namen 2 dikke! dames Frank en mij mee naar een erg warme hotelkamer. De TV ging aan en al kletsend met elkaar deden ze hun massage. Mijn masseuse depte zich elke 3 minuten droog.
Dan heb je de olie massage. Die is minder pijnlijk en op de spieren gericht. Vooral heerlijk is het als al mijn spieren in mijn nek en schouders worden losgemaakt. werd Alles wordt met handdoeken afgedekt, alleen het te bewerken gebied niet. Eerst benen, rug, schouders, dan draaien en dan mijn buik. Keurig wordt mijn bollende buik en opgeblazen zwembandje onderhanden genomen tot deze weer normalere proporties hebben. Vervolgens, ik wist echt niet dat daar ook spieren inzitten, dan weer de schouders en o heerlijk! mijn nek en dat wordt weer en bad hair day. Na de massage giebel ik tegen Frank dat ze die ook onder hadden hebben genomen en dat ik weer een stuk strakker ben.
Aantal malen laten masseren: 9
We zijn gisteren weer op pad geweest en gingen al om 7.00 uur weg. Eerst naar een zoveelste wat. Hier weer een Boeddha bekeken en daarna naar een school en geluisterd naar de kinderen. Eerst zongen ze het volkslied, toen het lied voor de koning en daarna de ode aan Boeddha. Dat doen ze elke dag. Een beetje discipline zou wel goed zijn voor iedereen.
De dagen rijgen zich aaneen. Je ziet zoveel, dat het soms niet meer logisch aan elkaar te rijgen is. Nu ben ik in een ressort aan de zee, ver van alles. Gevraagd naar een plaatsje in de buurt en dat bleek een vissersplaatsje te zijn. We hebben na een kwartiertje lopen een heel leuk plaatsje gevonden en zit daar nu aan de computer in een internetcafeetje. Kost maar 5 bath (10 cent) per 20 minuten. Echt spotgoedkoop. Je eten en drinken voor onderweg kan beter in de winkels en op de markt kopen want dat is veel goedkoper. De hotels zijn erg duur.
Gisteren was het 40 graden. Het regent regelmatig en begint in de middag. Het is verder altijd warm en dank Boeddha zijn er overal airco's
Ranong
Langs grote ananasplantages naar Ranong, bekend van de geneeskrachtige heetwaterbronnen. Lunchen in het vissersdorpje Khiri Khan.
Deze dag is aan mij voorbijgegaan. Ik vertrouw de weerstand die ik heb. Afgesproken is dat ik degene ben die overal vrolijk tussendoor huppelt. Dat is niet gelukt. Ik had niet zoveel zin in het ontbijt. Dat is raar, ontbijt met yoghurt en fruit is mijn favoriete maal. Dan nog even plassen voordat de dag in de bus begint. Het begint. Mijn bolle buik slinkt. Ik stap de bus in. Dubbel van de buikpijn mag ik op de achterbank. Ik ben de enige die het koud heeft. De Thaise reisleider Angmo weet een middeltje. Er wordt me ingefluisterd dat zij uit een apothekersfamilie komt en dat ik beter kan doen wat ze wil. Ik ruik de geur van haar brouwsel, tijgerbalsem, kruiden en peper. Neus dicht en drinken. Ik heb geen keus en doe braaf wat ze wil. Gelukkig heb ik plastic zakjes bij de hand. Zij beweegt haar hand van beneden naar boven over mijn ruggengraat. Wat zielig denk ik, nu spuug ik haar drankje gelijk weer uit. Ze lacht naar me en zegt dat me nu beter moet voelen en kan slapen. Dat klopt. Wie verklaard me dat? De hele dag heb ik op de heel erg harde achterbank met 2 dekens over me heen geslapen. Ik was blij dat ik in mijn hotelkamer was. Ik heb daar mijn schoonheidsslaap voortgezet. De volgende dag deed ik alles weer. Wonder.
Krabi Krabi
Een kustplaats van Zuid-Thailand. Er is ongerept, hoezo ik zie deze bestemming in veel reisgidsen staan, zandstrand met een dramatisch decor van uit zee op rijzende krijtrotsen.
Met de longtailboot langs de mangrove. Langs James Bond eiland. Wat een herrie maakt die boot met vrachtwagenmotor! Dit zou een heel mooi rustgevend natuurgebied moeten zijn. Ik ben blij dat de tocht is afgelopen. Het regent in dit gebied 60% van de tijd. Een uur wordt opgeknipt in een heleboel stukjes van een paar minuten. Het regent elke paar minuten heel hard en elke paar minuten schijnt de zon. Wel lekker afwisselend.
Phuket
De route gaat langs de reusachtige kalkformaties en krijtrotsen naar het natuurgebied van Phang Nga. Ik hoop dat de chauffeur veilig rijdt. Daarna we een boottocht door baai met vele tropische vogels. Het kan toch niet anders dat in de tropen, tropische vogels zijn.
Met de speedboot van 450 PK naar dit gebied. Ik zit voorop de boot op mijn knieën, laat de wind door mijn haren waaien en kom af en toe los van de boot door de golven. Na 20 minuten en een paar blauwe knieën mag ik Expeditie Robinson spelen. Het is net zo'n eiland. Daarna snorkelen op open zee. Er zou koraal zijn, duizenden vissen en helder water. De gids voert de vissen en daar mag ik tussen zwemmen. Of ze bijten? Nee. Ik weet beter. Overal wordt in mij gehapt. De vissen zijn blauw-groen en 15cm groot. Terug op de boot vraag ik of de vissen eetbaar zijn en of ze lekker smaken. Ze smaken naar sardines.
Vandaag aangekomen op het eiland Phuket. Ik herinner me Phuket uit het nieuws van het horribel jaar 2004. Ik hoop dat het hotel hoog op een rots staat. Ik hoef me geen zorgen te maken, er is een tsunami waarschuwingssysteem. Op Phuket rijdt de bus langs het huis van Michael Jackson. Ik zoek zijn muziek op en luister naar enkele nummers.
Aantal malen laten masseren: 11
De masseuse begon met mijn rug, ik merkte dat ze op me ging staan, voelde het nauwelijks. Ik sufte weg. Na de draai, de enige lichaamsbeweging die ik heb tijdens de 2 uur durende massage, deed ik mijn spelletje weer. Ze is 26 jaar, 41 kilo, erg druk en 1,5 kop kleiner dan ik. Na afloop moest ik met haar op de foto.
Mijn eerste indruk van Phuket is dat het op elke andere grote badplaats lijkt. Winkels, nog meer winkels, eettentjes en straatverkoop. De sfeer is ontspannen.
Vandaag een dagje strand gedaan. Het is laagseizoen. Voor Thaise begrippen is het koud, 30 graden en warmer en een regenbui in de middag. Op het stand liggen is zoiets als passief shoppen, na gewoon shoppen van winkel naar winkel en
internet-shoppen is het nog makkelijker. De verkopers komen in een bijna onafgebroken stroom langs mijn ligstoel. Ze verkopen alles: van kleding tot vegertjes via dekbedhoezen en vazen. Ik mis alleen Esprit. Ik vermaak me. Straks is het tijd voor mijn 12e massage. Van al dat liggen worden mijn spieren stijf. Ik zie masseren als een soort passieve lichaamsbeweging met het resultaat van actieve.
De dag erna blijft het regenen. Uit verveling laten Frank en ik ons 3 uur masseren. Ik ben blij dat mijn huid er nog op zit…
Aantal malen laten masseren: 15.
The End
Vertrek in de namiddag naar de luchthaven voor de terugvlucht naar Bangkok en Amsterdam. Overstappen op Bangkok. Het vliegveld is zo groot dat het 20 minuten lopen is naar de incheckbalie. Het is er ijskoud.
In Amsterdam is het 5 uur vroeger dan in Bangkok. Voor mijn lijf is het 4.10 uur.
CI 066 11 september. Amsterdam - Bangkok met China Airlines 14.45 - 06.40 uur (het is in Bankkok 5 uur later)
De Voorbereidingen:
Nieuw pasport gekocht, en mijn oude gaat met mijn mooie stempels de papiervernietiger van de gemeente in.
Aangeschafte boeken: Capitol reisgids en de trilogie van Stieg Larssen
Voor Frank nieuwe Teva's gekocht. Schande, hij loopt al weken op die dingen met sokken erin! Heel fout. Hij heeft een ontstoken teen waar een gedeelte van de nagel van is weggehaald. Hij kan niets anders aan.
Ook ik had nog een kwaaltje, een wortelkanaal ontsteking dus een dikke wang. Het stond niet charmant. O ja, ik ben niet bijgelovig, ik stap op 11-09 rustig in het vliegtuig.
Ik heb geen illusies: de Thai vinden Europeanen lomp, lelijk met grote voeten en een grote neus. Voor die blanke huid doen ze alles, van whitening crème tot het bedekt houden van hun huid in de zon.
Ik pas me aan en doe mijn slippers uit voor wats (tempels), supermarkten en internetcafe's.
Aankomst in Bangkok
Alles komt samen in dit moment. De drukte, de geur van Azië, de smog, de belofte van de reis, m'n jetlag, de bloemenslinger die ik omgehangen krijg. Ik knijp mezelf om er zeker van te zijn dat ik niet droom. Ik ben echt in Thailand. Tijdens de visumafgifte lijkt het alsof er van iedereen een foto wordt gemaakt. Later blijkt dat ze op zo'n manier je temperatuur opmeten. Ik ben koortsvrij. In het hotel wil ik maar een ding, de straat op, Bangkok in. We lopen verdwaasd door Chinatown. Ik heb altijd heimwee naar China. Er zijn markten, tempels, exotische kruidenwinkels en véél koopwaar op straat. Ik heb een déjà vu. De volgende ochtend staan de dames van de bloemenslinger in het hotel, met foto. Of ik de foto wil kopen, leuk souvenir. Hij kost 3 euro. Ik heb hem gekocht en thuis gelijk verstopt.
Ik herinner me onze eerste keer in India. Moe van de reis slenteren we door de vieze straten. Frank ziet een brood liggen. Altijd als hij een brood ziet liggen, krijgt hij honger. Daar kan hij niets aan doen. Hij koopt het brood. Het is een gesneden brood wat er sponsachtig uitziet. Zo smaakt het ook. Het kost 12 eurocent en dat is nog te veel. Even later ziet hij weer zo'n brood liggen. Ook dat brood wil hij kopen. Hij zou wel eens honger kunnen krijgen en dan kan hij in de hele vakantie nergens zo'n lekker brood vinden. Ik verbied hem dat te doen. Pure geldverspilling. Ik win en we zijn boos op elkaar. Een dag later zie ik dat "heerlijke" brood in de afvalbak liggen. Hoezo was het toch niet zo lekker? Frank mompelt iets van dat het brood wel erg snel oud is geworden...
Het verhaal krijgt z'n vervolg in Bangkok. We zijn in een supermarkt die 24 uur per dag open is gedurende 7 dagen per week. 7/11, de plaats van my moment of glorie. Ik zie weer zo'n brood liggen. Ik pak het en vraag aan Frank: "kopen? Het kost 48 eurocent’’. Ik ben heel royaal. Nee zegt hij, ik hoef het niet, het is niet lekker. Ik heb ervan geleerd.
We hebben Wat Po bezocht, de oudste tempel van de stad met de gigantische liggende Boeddha. Ook hebben we het Koninklijk Paleis bezocht. In alle wats (tempels) en paleizen geld een kledingcode. Ondanks de hitte moest ik een lange broek dragen en een shirt met mouwen. Sandalen mochten aan in de paleizen.
Bangkok bezat vroeger een stelsel van kanalen waar de drijvende markten en huizen waren. De meeste kanalen zijn net zoals de grachten in Amsterdam gedempt. Ik heb een tocht gemaakt over de overgebleven kanalen (klongs). Met wat fantasie kan ik me de drijvende stad van het voormalige Siam voorstellen. Het was heerlijk in de wind in de open boot. Ik heb 5 grote varanen gezien. Er werd een stop gemaakt om de meervallen te voeren. Wat een enge grote vissen met snorharen zijn dat toch.
Er word een fietstocht georganiseerd door het onbekende Bangkok, waarbij je door smalle straatjes, langs tempels en plantages fietst. Alle toeristen zijn bijna verplicht zo'n fietstocht te maken. In de rest van de vakantie wordt gelukkig niet meer gefietst! Ik zou op de het échte straatleven ervaren met bijpassende hitte. Na de fietstocht ben ik zeker aan een massage toe. De fietstocht was leuk, de hitte overweldigend. 22 kilometer door straten, steegjes en door een overdekte markt.
Het verkeer is zo anders. Men is beleefd, gunt een ander voorrang. Er komen, mede door de geringe snelheid waarin het verkeer zich voortbeweegt, weinig ongelukken voor. Er wordt alleen getoeterd in noodsituaties. De Thai glimlacht voortdurend. Het is een masker. De Thai lijkt een extra zintuig te hebben om niet tegen iets of iemand aan te botsen. Met mijn aankomst in het land heb ik dit extra zintuig ook. Kan ik het meenemen?
Op de dag van aankomst werd mij duidelijk dat de reisleiding geen zin had in reizigers die dutjes wilden doen. Het was van: zo, je kan je verfrissen in je hotelkamer en dan ga je mee lunchen. Vanmiddag mag je een paar uur bijkomen, liever niet slapen, daar wordt je alleen maar moe van. Vanavond gaan we met een boot weg dan heb je verkoeling en eten. Ik heb me op de dag van aankomst 's middags al laten masseren in plaats van slapen. Het klopt. Na de massage, lekker eten en dan eindelijk een nacht in bed slapen ben ik weer als nieuw.
Na een overvloedig diner gaan we naar een show. Het is in de stijl van Josephine Baker, en is adembenemend om te zien. Prachtige kostuums, snelle afwisseling van decors, mooie playback en prachtige mensen. Na de show zie ik de acteurs is het echt. Niet iedereen ie even goed gelukt. De meeste mooie vrouwen die we zien zijn van de 3e sekse, zij waren vroeger mannen.
De show in een woord: LEKKER.
Moesson
Eindelijk na 3 dagen zonder regen, barste de bui los. Het was een echte moesson compleet met windstoten.
Ayutthaya - Tak
De bus rijdt langs de buitenwijken van Bangkok (10 miljoen inwoners). Er worden in hoog tempo nieuwe wijken gebouwd. Ik zie een krottenwijk. De reisleider verteld dat het geen krotten zijn. Daar wonen wel mensen, maar niet echt. Er wonen bouwvakkers, dat is handig dat ze zo dicht bij hun werk wonen. Ze hebben geen geld om ergens anders te wonen. Maar het zijn geen krotten, want nadat de wijk gereed is worden de krotten daar weggehaald. Dit is in Thailand de manier tegen dit soort zaken aan te kijken. Ik ben op weg naar de oude hoofdstad van Siam, Ayutthaya, met vele tempels. Bezoek het zomerpaleis van de koning, Bang Pa-in. Vervolgens verder naar het plaatsje Tak met haar avondmarkt.
In Tak, spreek uit: Taak, was niets te doen. Het is echt zo'n doorgangsplaatsje. Een strip (snelweg) met aan beide kanten huizen. Van de avondmarkt heb ik niets gezien, daar was ik te laat voor.
Dag 6 woensdag 16 september Lampang - Chiang Mai
Bezoek aan de lokale markt van Lampang en dan door naar Chiang Mai, de 'Roos van het Noorden'. Een levendige stad omringd door mooie groene heuvels, het woongebied van de bergstammen.
Gisterenavond naar een Kanthoke diner geweest met dans en optredens. Eten uit kleine schaaltjes aan lage tafeltjes. Heerlijk eten. Ze weten wel hoe ze het aan moeten pakken. Omdat het nooit lukt om zolang op de grond te kunnen zitten is er onder de tafel ruimte voor je benen, dus als het ware zit je verzonken te eten. en Daarna met z'n allen twee wensballonnen opgelaten; een voor de vrouwen en een voor de mannen. Daar doe je al je zorgen in en dan laat je ze in de lucht verdwijnen.
BANG, HEEL ERG BANG
Ik ben zo bang geweest. Alles in mij zei dat ik het niet moest doen. Ik kon wel honderd redenen verzinnen om het niet te doen. Zowel principieel als dat het ook niet slim is om te doen. Ik heb het gedaan en ik heb mijn trofee. Het is een foto. Het is zo stoer! Ik ben de tijgerkooi ingegaan waar drie! een- jarige tijgers lagen. Ze waren los zonder hek of wat dan ook tussen hen en mij. Mijn hart ging tekeer. Ik ben naast de tijger gaan zitten. Ik heb hem geaaid. Het moest nog een keer over en nog een keer. Ik ben een kwartier in die kooi gebleven en was blij dat ik heel buiten stond. De tijgers hadden net gegeten maar niet van mij en slapen 16 uur per etmaal. Om geld binnen te halen mogen toeristen de kooi in. Hun trainers maken gebruik van hun siësta.
Bezoek aan Doi Suthep tempel, met schitterend uitzicht over de vallei.
Dat is een mooie wat (tempel) met een monnik die tegen betaling een gebed voor je uitspreekt. Hij besprenkeld mij werd met gezegend water. Het is een groot commercieel feest. Na deze doop mochten de vrouwen tegen betaling door z’n assistent een katoenen bandje om laten doen. Een monnik raakt nooit vrouwen aan. Dit alles moest op mijn knieën gebeuren, want je mag nooit boven de monnik uitkomen.
Markt
Altijd is een lokale markt weer leuk. Ik kan daar van allerlei rommel kopen voor bijna geen geld. Ook heb ik 2 vissersbroeken gescoord voor 2 euro per stuk. Het is geen gezicht. Deze broek is in 1 maat te krijgen en wordt om je heen geslagen en vastgezet met een band. Ik gebruik hem in tempels waar ze mijn blote knieën niet op prijs stellen. In een parasol-shop (onderdeel van een excursie) heb ik mijn tribal op de broek laten naschilderen. Zo heb ik bijgedragen aan de economie hier. Die broeken heb ik thuis nog eens goed beken. Bij de recycling in Nederland zullen ze wel gek hebben opgekeken. Ook de vier! broeken van Frank heb ik dezelfde weg laten gaan
Vandaag was de eerste koelere dag. Het heeft de hele ochtend geregend. In de bergen blijven de regenwolken lang hangen.
De groet hier is de wai. Net zoals in India en Nepal breng je je handen bij elkaar onder je gezicht en zeggen de dames Sawadikaa. De heren zeggen Sawadikrab.
Mijn geboortedagkleur is groen, dat wist ik niet, ik hou meer van blauw en zwart. De dag van de week waarop je geboren bent bepaald die kleur. Dus Marina en Eva, jullie kleur is ook groen, sorry. Onze geboortedag Boeddha is de staande met het zwarte bakje in z'n handen. Zoe, jij hebt het goed getroffen, je kleur is paars en je hebt de Boeddha die een beschermengel heeft. Ach Frank, hij heeft de liggende Boeddha, klopt wel, maar wat een pech, zijn kleur is roze. Om eraan te wennen heeft hij een roze waaier gekocht. Na de vakantie wordt het roze shirtjes bestellen. In Nederland kennen we vooral de zittende mediterende Boeddha, die is van Donderdag.
Maandag = geel / Dinsdag = roze / Woensdag = groen / Donderdag = oranje /
Vrijdag = blauw / Zaterdag = paars / Zondag = rood.
Aantal malen laten masseren: 5.
Flight of the Gibbon
Vandaag ga ik de jungle in. Ik wordt eerst in een soort van bergbeklimmers geval gehesen. Helm op en dan aan touwen van platform naar platform over de boomtoppen. Het is heel leuk zo hoog te vliegen. Kicken.
Aantal malen laten masseren: bijna 6. Het is avond en de spieren moeten los worden gemaakt.
Chiang Mai
In het dorpje Sankaempaeng ga ik de mooiste zijde zien. Het is prachtig maar ik koop niets.
Ik ga een junglesafari maken op de rug van een olifant. Natuurlijk ga ik weer op de olifant. Die olifanten waren heel leuk. Er waren 11 jongere olifanten met hun mahoet (olifantenjongen). Elke mahoet heeft zijn eigen olifant. Ze groeien samen op. Ik liep tussen de olifanten tussen de 2 en 10 jaar. Ik heb zonder zadel of een 5 jaar oude olifant gereden. Dat was heel leuk. Ik zat er helemaal alleen op. Ik heb wel de mahoet in de gaten gehouden. Het ging allemaal goed en ik ben niet vertrapt. Daarna moest ik lopend met de kudde olifanten mee naar de tribune om een demonstratie te bekijken. Ik voelde me nietig tussen deze kolossen. Toen ik dacht dat ze me allemaal gepasseerd waren stond er opeens een hele grote olifant op me te wachten tot ik opzij ging. Poeh, poeh. De demonstratie was wel aardig. Dertien in het dozijn, commercieel. De rit op de olifant van een uur erg saai en hobbelig. Ik reed over platgetrapte paden in de olifantenfile. Ik werd met de ossenwagen zonder vering terug naar het kamp gereden. Van de eigenaar mocht ik op de bok. De ossen kenden de route. Daarna op een bamboevlot op de rivier. Overal op de oever stonden olifanten. Het is wonderlijk mooi.
Fang - Chiang Rai
Via een mooie route naar Chiang Rai en het gebied van de Gouden Driehoek. Hier wonen nog vele traditionele bergstammen waaronder de Akha en de Yao.
Ik hoop dat ik de miljoenste bezoekster ben. Ik heb al gelezen dat zij daar verstopt een generator hebben zodat ze TV kunnen kijken. Die bergstammen doen niet aan bezoekers tellen, jammer hoor. Ik merkte wel dat ik niet de 1e was, maar werd hartelijk ontvangen door de bewoners. Een 46 jarige vrouw nodigde me uit in haar huis. Ze liet me al haar sierraden zien. Die wegen bij elkaar 4 kilo. De gewoonte is via de achterdeur weer te verdwijnen. Uiteraard ben ik met haar op de foto geweest. Ik ben toerist die trofeeën spaart. De vloer van de woning is van aarde, het eten wordt in een vliegenkast bewaard en gekookt wordt er op hout. Het dak is van rijststro waar de rook van het koken langs gaat. Deze afzuiginstallatie werkt niet 100%. Het was benauwd. Dit dorpje heeft een kerk en de kerk verbied de winkelopenstelling op zondag. Het is in dit dorp goed gebruik geen fooi te geven, maar iets van hun producten te kopen. Er stonden zo'n 20 stalletjes met allerlei spullen waar ik hebberig van werd. Vooral van kralen krijg ik iets hebberigs. Het schoot door me heen dat vroeger de ontdekkingsreizigers kralen als ruilmiddel meenamen. Nu brengen wij als toeristen geld om kralen te kopen maar die worden op zondag NIET verkocht! Er gebeurde geen wonder. De markt bleef dicht. De reisleider wist een dorp waar wij dames onze kooplust konden bevredigen. Dat is gelukt. Met een tas vol troep vervolgde ik mijn reis.
Per boot vaar ik over de Mekong naar het beruchte opiumgebied.
De reis gaat verder naar een eiland van Laos. Een vlaggetje op mijn kaart erbij. Voor 40 eurocent kan ik een tijdelijk verblijf stempel kopen. Helemaal legaal is het niet. Het is voldoende om in Laos te kunnen shoppen. Ik heb voor de komende jaren voldoende tijgerbalsem.
Een liter benzine kost 70 eurocent.
Rijst wordt bemest met rotte bladen, koeien, kippen- en mensenmest.
Luxe was het verblijf in het ressort in the middle of nowhere. de kamer was groot, het bad enorm. Het eten zalig. Het eten in Thailand is super lekker. Helaas, het eist z'n tol, nauwelijks bewegen, ontbijten en 2 maal per dag warm eten.... 3 maal daags verse ananas, watermeloen, gebakken banaan, kleine banaantjes, super lekker eten, niet te spicy. Noedelsoep om te zoenen en supermarkten die de lekkerste dingen verkopen voor weinig geld. Het is een culinair paradijs en ik lust bijna alles. Bier is Thailand is lekker evenals de ijskoffie. De busboy verkoopt onderweg voor weinig geld gekoelde drankjes.
Ik vind een weegschaal ergens onderweg . Het kost 2 eurocent om te wegen. Zal ik het doen? Ik ga op het apparaat staan. Hij geeft 0,00 aan. Dat is mooi. Frank maakt een einde aan mijn gepeins. De meter begint te lopen en loopt door. Dat is schrikken. Ik ben net rijkelijk ontbeten, mijn schoenen en kleding zijn aan ik heb een tas om mijn nek en bovendien zou ik wel eens moeten kunnen plassen. Dat kan zeker wel 3 kilo schelen. Niemand geloofd me. Frank weegt ALTIJD 10 kilo meer dan ik. Dat altijd sluit alle andere opties uit. Hij denkt minder aangekomen te zijn dan ik. Of ik zijn tas even wel vasthouden, dan kan hij zich wegen. Het is 10 kilo verschil.
Nan - Kampaenget
Het plaatsje Phrae is een nog onontdekt stadje Zou ik de eerste zijn die daar komt? Er zijn teakhouten huizen en een prachtige tempel uit de 12de eeuw, de wat Luang. In de omgeving wonen de Meo en zijn oude zijdeweverijen. Vanochtend vertrokken naar Nan. Naar een wat geweest, die nog niet af is: Helemaal wit en de enige wat met als thema de hel. Om kippenvel van te krijgen. Heel apart. Vanmiddag gereden door de bergen. Ik dacht dat moessonregens om een bepaalde tijd kwamen. Dat is niet zo. Ze komen op elk moment van de dag, soms kort, soms de hele dag. Maar weinig echt last van gehad. Ik vind die regen wel lekker, want het is warm genoeg.
Kampaenget - River Kwai
Bezoek aan de brug over de River Kwai, het kleine museum en de erebegraafplaats van Kanchanaburi. Ik ga een treinrit dwars door de jungle over de dodenspoorlijn maken. Wat mij betreft een verplicht nummer.
Ik ben er geweest en ben er stil van. In de trein zijn Thaise toeristen en schooljeugd. Het is bloedheet. Ik probeer koel te blijven door cool te kijken. Het lukt niet, zweet loopt in straaltjes langs mijn gezicht. Het kerkhof met graven van Nederlanders die zijn omgekomen. Peinzend loop ik langs de graven met bekende namen. In het museum is een bielsnagel voor elke 500 doden. Het zijn er veel. Ik ben er stil van.
Voederen van apen, voederen van schildpadden,voederen van olifanten, voederen van meervallen en voederen van monniken.
De reisleider vroeg of ik heel vroeg op wilde staan. Ik kon dan voor 70 eurocent een voedselpakket kopen om aan de monniken te geven. Jongens van 20 jaar worden 3 maanden monnik. Om aan eten te komen moeten zij voor 7 uur klaar zijn met het ontvangen van eten. De bevolking schenkt graag aan deze jonge jongens. Ze genieten een groot respect omdat zij zich aan 228 regels moeten houden. Ze mogen geen vrouwen aanraken. Op blote voeten lopen zij door de straten met een kom en een paraplu, want het regende. Daar mag jij je donatie inleggen met gebogen hoofd. Vervolgens dien jij je met je handen in de wai groet op je knieën te laten zakken. Dat heb ik geoefend. Om 6.30 uur wordt een lokpakket op het tafeltje voor het hotel gelegd. Als snel komt daar de eerste monnik aan. Na hem komen meer monniken op hun blote voeten aan. Ik offer, ga op mijn knieën en wat een geluk, de 3 monniken spreken een mooi gebed uit. Het is te hopen dat de foto's goed gelukt zijn.
Omgeving Hua Hin
In de ochtend bezoek aan de grootste drijvende markt van Thailand, waar honderden bootjes samenkomen met allerlei handelswaar en exotisch fruit. De drijvende markt is een toeristische attractie. Ook de Thai uit het hele land komen daar een kijkje nemen. Op de markt verkopen ze bananen die met een korst van kokos in de olie gebakken zijn. Lekker.
Aantal malen laten masseren: 8
Masseren hoort bij de Thaise cultuur. Je kan kiezen uit 2 soorten, de Thaise massage, het zogenaamde resetten en de olie massage
Een gewone Thaise massage duurt 2 uur. Met een zijden of katoenen pyjama aan. De masseuse komt erbij op de matras en cirkelt gedurende 1 of 2 uur om en over je heen. De masseuse was de ene keer je voeten de andere keer niet. De massage begint dan met een voet. Vervolgens drukt ze met haar vingers, handpalm, elleboog, knieën en voeten op alle drukpunten. Die punten zitten overal, er is geen plek waar ze niet zitten. Na het linker been eindeloos bedrukt te hebben wordt deze toegedekt en wordt het rechterbeen onder handen genomen. Dan komt de truc van het uitrekken. Per keer groei ik een millimeter. Ondertussen doe ik een spelletje. Dat lukt niet altijd omdat ik wordt geblinddoekt. Gerelaxt moet er worden. Ik probeer de leeftijd van de masseuse te raden. Ik kijk naar haar bezige handen. Van mij wordt verwacht dat ik mijn ogen sluit en mij relax. Zij vraagt dan "Are you okay?" Ik bevestig dat. Ik ga rustig door met kijken, het is mijn lijf. Na een paar keer is de dame eraan gewend en begint het kletsen. Waar kom ik vandaan, hoe oud ben je, hoeveel etc. Ik kan steeds beter leeftijden raden. Tip: kijk naar de nek, daar zitten de jaarringen. Na mijn benen is mijn rug aan de beurt. Heel prettig. Zij vinden meestal wel een spier die iets in de knoop zit. Ze merken niet dat ik me al heel vaak heb laten masseren. De ene gaat op je staan, de volgende kruipt over je heen en de 3e doet een truc. Ze laat zien hoe soepel ze me heeft gemaakt en vouwt een zwaantje van me. Trots roept ze een collega en laat zien wat ze met me kan. Ze weten niet dat ik heel soepel ben en dat ook zonder masseren ze me alle kanten op kunnen vouwen. Dan zijn nog je armen, gezicht en hoofd aan de beurt. Als herboren kom ik uit de massage. Alleen mijn kapsel, een ware plaag is het. Alweer heb ik een bad hair day.
Er zijn verschillende masseuses. De ene raffelt het af, de volgende masseert de binnenkant van je oren, een ander beantwoord een SMS berichtje en soms zijn ze zo zichtbaar vermoeid dat ik mijn gene afkoop met een te grote fooi. De omstandigheden zijn verschillend, van chique salons tot een dun matrasje afgeschermd met gordijnen midden op de markt waar ook de locals komen en op het strand. In een open tent waar 7 matrassen naast elkaar liggen. Soms lijkt de salon een complete hoerenkast waar de masseuses in de etalage zitten. Na een aantal malen aan de bazin gevraagd te hebben of het echt wel een Thaise massage betreft namen 2 dikke! dames Frank en mij mee naar een erg warme hotelkamer. De TV ging aan en al kletsend met elkaar deden ze hun massage. Mijn masseuse depte zich elke 3 minuten droog.
Dan heb je de olie massage. Die is minder pijnlijk en op de spieren gericht. Vooral heerlijk is het als al mijn spieren in mijn nek en schouders worden losgemaakt. werd Alles wordt met handdoeken afgedekt, alleen het te bewerken gebied niet. Eerst benen, rug, schouders, dan draaien en dan mijn buik. Keurig wordt mijn bollende buik en opgeblazen zwembandje onderhanden genomen tot deze weer normalere proporties hebben. Vervolgens, ik wist echt niet dat daar ook spieren inzitten, dan weer de schouders en o heerlijk! mijn nek en dat wordt weer en bad hair day. Na de massage giebel ik tegen Frank dat ze die ook onder hadden hebben genomen en dat ik weer een stuk strakker ben.
Aantal malen laten masseren: 9
We zijn gisteren weer op pad geweest en gingen al om 7.00 uur weg. Eerst naar een zoveelste wat. Hier weer een Boeddha bekeken en daarna naar een school en geluisterd naar de kinderen. Eerst zongen ze het volkslied, toen het lied voor de koning en daarna de ode aan Boeddha. Dat doen ze elke dag. Een beetje discipline zou wel goed zijn voor iedereen.
De dagen rijgen zich aaneen. Je ziet zoveel, dat het soms niet meer logisch aan elkaar te rijgen is. Nu ben ik in een ressort aan de zee, ver van alles. Gevraagd naar een plaatsje in de buurt en dat bleek een vissersplaatsje te zijn. We hebben na een kwartiertje lopen een heel leuk plaatsje gevonden en zit daar nu aan de computer in een internetcafeetje. Kost maar 5 bath (10 cent) per 20 minuten. Echt spotgoedkoop. Je eten en drinken voor onderweg kan beter in de winkels en op de markt kopen want dat is veel goedkoper. De hotels zijn erg duur.
Gisteren was het 40 graden. Het regent regelmatig en begint in de middag. Het is verder altijd warm en dank Boeddha zijn er overal airco's
Ranong
Langs grote ananasplantages naar Ranong, bekend van de geneeskrachtige heetwaterbronnen. Lunchen in het vissersdorpje Khiri Khan.
Deze dag is aan mij voorbijgegaan. Ik vertrouw de weerstand die ik heb. Afgesproken is dat ik degene ben die overal vrolijk tussendoor huppelt. Dat is niet gelukt. Ik had niet zoveel zin in het ontbijt. Dat is raar, ontbijt met yoghurt en fruit is mijn favoriete maal. Dan nog even plassen voordat de dag in de bus begint. Het begint. Mijn bolle buik slinkt. Ik stap de bus in. Dubbel van de buikpijn mag ik op de achterbank. Ik ben de enige die het koud heeft. De Thaise reisleider Angmo weet een middeltje. Er wordt me ingefluisterd dat zij uit een apothekersfamilie komt en dat ik beter kan doen wat ze wil. Ik ruik de geur van haar brouwsel, tijgerbalsem, kruiden en peper. Neus dicht en drinken. Ik heb geen keus en doe braaf wat ze wil. Gelukkig heb ik plastic zakjes bij de hand. Zij beweegt haar hand van beneden naar boven over mijn ruggengraat. Wat zielig denk ik, nu spuug ik haar drankje gelijk weer uit. Ze lacht naar me en zegt dat me nu beter moet voelen en kan slapen. Dat klopt. Wie verklaard me dat? De hele dag heb ik op de heel erg harde achterbank met 2 dekens over me heen geslapen. Ik was blij dat ik in mijn hotelkamer was. Ik heb daar mijn schoonheidsslaap voortgezet. De volgende dag deed ik alles weer. Wonder.
Krabi Krabi
Een kustplaats van Zuid-Thailand. Er is ongerept, hoezo ik zie deze bestemming in veel reisgidsen staan, zandstrand met een dramatisch decor van uit zee op rijzende krijtrotsen.
Met de longtailboot langs de mangrove. Langs James Bond eiland. Wat een herrie maakt die boot met vrachtwagenmotor! Dit zou een heel mooi rustgevend natuurgebied moeten zijn. Ik ben blij dat de tocht is afgelopen. Het regent in dit gebied 60% van de tijd. Een uur wordt opgeknipt in een heleboel stukjes van een paar minuten. Het regent elke paar minuten heel hard en elke paar minuten schijnt de zon. Wel lekker afwisselend.
Phuket
De route gaat langs de reusachtige kalkformaties en krijtrotsen naar het natuurgebied van Phang Nga. Ik hoop dat de chauffeur veilig rijdt. Daarna we een boottocht door baai met vele tropische vogels. Het kan toch niet anders dat in de tropen, tropische vogels zijn.
Met de speedboot van 450 PK naar dit gebied. Ik zit voorop de boot op mijn knieën, laat de wind door mijn haren waaien en kom af en toe los van de boot door de golven. Na 20 minuten en een paar blauwe knieën mag ik Expeditie Robinson spelen. Het is net zo'n eiland. Daarna snorkelen op open zee. Er zou koraal zijn, duizenden vissen en helder water. De gids voert de vissen en daar mag ik tussen zwemmen. Of ze bijten? Nee. Ik weet beter. Overal wordt in mij gehapt. De vissen zijn blauw-groen en 15cm groot. Terug op de boot vraag ik of de vissen eetbaar zijn en of ze lekker smaken. Ze smaken naar sardines.
Vandaag aangekomen op het eiland Phuket. Ik herinner me Phuket uit het nieuws van het horribel jaar 2004. Ik hoop dat het hotel hoog op een rots staat. Ik hoef me geen zorgen te maken, er is een tsunami waarschuwingssysteem. Op Phuket rijdt de bus langs het huis van Michael Jackson. Ik zoek zijn muziek op en luister naar enkele nummers.
Aantal malen laten masseren: 11
De masseuse begon met mijn rug, ik merkte dat ze op me ging staan, voelde het nauwelijks. Ik sufte weg. Na de draai, de enige lichaamsbeweging die ik heb tijdens de 2 uur durende massage, deed ik mijn spelletje weer. Ze is 26 jaar, 41 kilo, erg druk en 1,5 kop kleiner dan ik. Na afloop moest ik met haar op de foto.
Mijn eerste indruk van Phuket is dat het op elke andere grote badplaats lijkt. Winkels, nog meer winkels, eettentjes en straatverkoop. De sfeer is ontspannen.
Vandaag een dagje strand gedaan. Het is laagseizoen. Voor Thaise begrippen is het koud, 30 graden en warmer en een regenbui in de middag. Op het stand liggen is zoiets als passief shoppen, na gewoon shoppen van winkel naar winkel en
internet-shoppen is het nog makkelijker. De verkopers komen in een bijna onafgebroken stroom langs mijn ligstoel. Ze verkopen alles: van kleding tot vegertjes via dekbedhoezen en vazen. Ik mis alleen Esprit. Ik vermaak me. Straks is het tijd voor mijn 12e massage. Van al dat liggen worden mijn spieren stijf. Ik zie masseren als een soort passieve lichaamsbeweging met het resultaat van actieve.
De dag erna blijft het regenen. Uit verveling laten Frank en ik ons 3 uur masseren. Ik ben blij dat mijn huid er nog op zit…
Aantal malen laten masseren: 15.
The End
Vertrek in de namiddag naar de luchthaven voor de terugvlucht naar Bangkok en Amsterdam. Overstappen op Bangkok. Het vliegveld is zo groot dat het 20 minuten lopen is naar de incheckbalie. Het is er ijskoud.
In Amsterdam is het 5 uur vroeger dan in Bangkok. Voor mijn lijf is het 4.10 uur.
